طرح اروپا برای مقابله با نژادپرستی در فوتبال/ استقرار ناظران داوطلب در استادیوم
تاریخ انتشار: ۱۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۱۸۳۰۶
اتحادیه فوتبال اروپا در طرحی جدید برای مبارزه با نژادپرستی از ناظرانی ناشناس برای ثبت اسناد و مدارک علیه باشگاه ها استفاده می کنند.
به گزارش عصرایران به نقل از یوورنیوز، الفاظ نژادپرستانه و همجنسگراستیز دراستادیوم های فوتبال در اروپا همچنان یکی از بزرگترین معضلاتی هستند که فدراسیون های فوتبال در قاره سبز نتوانسته‌اند آنرا از میان بردارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
با این حال، در سالهای اخیر راه های بسیاری برای مبارزه با نژادپرستی و دگرهراسی از جمله اعمال تنبیه‌های شدید مالی برای باشگاه ها و عدم ورود افراد خاطی به استادیوم ها مورد آزمایش قرارگرفته اند.
یکی از تازه ترین راه ها برای مبارزه با نژادپرستی در استادیوم های فوتبال، بکار گرفتن تماشاگران داوطلبی است که با نظارت بر بازیها به فدراسیون‌های فوتبال بصورت مخفیانه گزارش می دهند.
این ناظران که بصورت داوطلب در خدمت مبارزه با نژادپرستی قراردارند در ماه های اخیر تحت آموزش اتحادیه فوتبال اروپا قرارگرفته اند.
آنها تمامی شواهد را ثبت و ضبط می کنند. یکی از آنها به خبرگزاری آسوشیتدپرس می گوید: « باید ناشناس باشید و همزمان خود را همرنگ جماعت کنید اما وارد مکالمه مستقیم با کسی نشوید.»
حضور ناظران ناشناس در میان تماشاگران بخشی از برنامه یوفا، اتحادیه فوتبال اروپا و «شبکه موسوم به فیر» در راستای مبارزه با نژادپرستی در استادیوم هاست.
پیارا پاوار، مدیر اجرایی این پروژه یوفا می گوید که ناظران «دست کم بر ۱۲۰ بازی در سطح باشگاه های اروپایی در بخش مردان و همچنین برخی از مسابقات دیگر از جمله جام جهانی» نظارت می کنند.
اسناد و مدارک ضبط شده مانند عکس‌هایی که به طور مخفیانه از سکوها و بنرها گرفته می شوند، در پرونده‌های انضباطی علیه باشگاه‌ها یا تیم‌های ملی که هواداران آنها در رقابت‌های اروپایی مانند لیگ قهرمانان اروپا رفتار نژادپرستانه از خود نشان می‌دهند، استفاده می‌شود.
یکی از این ناظران می گوید دلیل حضور داوطلبانه اش در این طرح «تنها و تنها بهینه کردن محیط فوتبالی در آینده است.»
یوفا ناظرانی را انتخاب می کند که با نمادهای نژاپرستانه آشنایی کاملی دارند. این ناظران بازیهای چالش برانگیز را بیشتر تحت نظر می گیرند، بازیهایی که بصورت سنتی و تاریخی در آنها از الفاظ نژادپرستانه بیشتری استفاده می‌شود.
یوفا در مهم ترین بازیها از سه ناظر بهره می برد اما سعی می شود نتها یک یا دو ناظر بازیها را نظارت کنند.
یکی ازناظران می گوید که نمی توان خیلی روی طبقه بندی‌های یوفا نسبت به «خطرناک بودن و یا نبودن» وقایع هنگام بازی حساب کرد چرا که تجربه نشان داده که برخی از مسابقه هایی که انتظار نداریم براحتی می تواند به میدان وقایع جنجال برانگیز و حملات نژادپرستانه علیه بازیکنان رنگین پوست بدل شود.
یوفا انتظار ندارد که ناظران به هولیگان‌های ملی گرا نزدیک شده و به میان آنها نفوذ کنند چرا که این اتحادیه نمی‌خواهد امنیت آنها را به خطر بیاندازد.
یکی از آنها به آسوشیتدپرس می گوید: «شما باید تاجایی که می توانید به گروه های مشکوک و تماشاگران نزدیک شوید که امنیت شما به خطر نیافتد.»
مانند داوران فوتبال، ناظران نمی توانند در مسابقه های باشگاه‌های مورد علاقه شان شرکت کنند.
منبع: بیتوته
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.beytoote.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بیتوته» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۱۸۳۰۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
توهین در آزادی، فرصتی دوباره برای احیای حقوق زنان در ورزشگاه‌ها
توهین یک مرد به خانم‌های حاضر در ورزشگاه آزادی، فرصت اعتراض دوباره‌ای به مخالفان حضور زنان در استادیوم‌ها داده است.
به گزارش خبرورزشی، حواشی دیدار پرسپولیس و سپاهان کماکان ادامه دارد و بیش از همه حول توهین‌های مردی می‌گذرد که سخنان او هیچ خریداری نداشت.
اما اگر از حکم کمیته انضباطی (ممنوعیت ۱۰ ساله برای ورود به ورزشگاه‌ها) و اینکه چه‌قدر قابلیت اجرایی دارد بگذریم، موضوع از ابعاد دیگری نیز قابل بررسی است:
اول اینکه چرا صحبت‌های یک تماشاگر پای دیگر تماشاگران و حاضران نوشته می‌شود؛ مگر در برخورد با راننده متخلف باید شرایط را برای دیگر رانندگان تنگ کرد یا جُرمِ ورزشکار خاطی را همه ورزشکاران گردن می‌گیرند که حالا برای این خطا و بی‌حرمتی، عده‌ای دوره افتاده‌اند که مسئله را با محوریت هوادار و تماشاگر و کلیت فوتبال بررسی کنند؟
دوم آن‌که مگر حرمت و کرامت انسانی محدود به زنان است که بسیاری برای پیش‌برد اهداف و دغدغه‌های خود، جایگاه زن را بهانه کرده‌اند و به‌طور هماهنگ مسئله را از این زاویه بررسی می‌کنند؟ مگر توهین وابسته به جنس و نقش توهین‌دیده است که عده‌ای به اسم حمایت از زن و حراست از جایگاه او، جلو افتاده‌اند و تازه برای همین بهانه هم به فکر حذف زنان از استادیوم هستند؟ یعنی اگر بی‌حرمتیِ مشابهی به‌جای زن، به گروه عظیم دیگری مثلن قشر کارگر اتفاق افتاده بود، دلواپسان ابتدا غم نان کارگر را به سینه می‌زدند و در مرحله چاره‌جویی، حذف کارگران از استادیوم را تجویز می‌کردند؟ هرچه‌قدر واکاوی اتفاق پیش‌آمده با محوریت «توهین‌دیده» عجیب است، جست‌وجوی راه‌حل در همین سمت ماجرا عجیب‌تر و چه بسا خنده‌دار به نظر می‌رسد! من خطا کنم و تو مجازات شوی در کدام عدالت‌خانه‌ای تعریف شده؟
سوم و مهم‌ترین، بررسی موضوع در بعد کلان و از زاویه فرهنگی و اجتماعی است؛ اینکه چرا مردی چنین افکار و ادبیاتی دارد، جدای آن‌که از مسئولیت او در این بی‌حرمتی ذره‌ای نمی‌کاهد، برگرفته از فرهنگ مردسالار و زن‌ستیزی است که متاسفانه کماکان در جامعه وجود دارد. البته که ارتقای فرهنگی در مسئله برابری زن و مرد، نه آسان است، نه در کوتاه‌مدت قابل انجام و نه موضوع این نوشتار، اما نقش ورزش، فوتبال و استادیوم‌ها در همین فقره قابل بررسی است؛ وقتی مردان در استادیوم سهم بیشتری دارند، جایگاه بهتری دارند و نزدیک‌تر می‌نشنیند، بدون حساب‌وکتابِ خاصی مشمول شرایط بهتری شده‌اند که در ادامه همان تفکر جنس دوم(!) است.
هرچه‌قدر بدبینی‌مان نسبت به بهانه تازه‌متولدشده‌ای به نام «مشکلات زیرساخت» را کاهش دهیم، باز هم می‌توان در همین شرایط تفکیکِ جایگاه زنان، وضعیت برابر و بهتری برای آنان به‌وجود آورد. اگر خانواده‌ها نمی‌توانند کنار یکدیگر تماشاگر مسابقه موردعلاقه‌شان باشند، می‌توان لااقل سهم یکسانی برای زن و مرد در نظر گرفت. اینکه از یک ورزشگاه مثلن ۵۰هزار نفری، ۴۸هزار بلیت را به مردان تخصیص دهیم و فقط ۲هزار بلیت برای خانم‌ها آزاد کنیم و ایشان را در بدترین سکوها بنشانیم، جز اینکه ادعا کنیم مجوز حضور زنان را صادر کرده‌ایم چه حاصلی داشته است؟
یادآور می‌شود استقبال پرتعدادتر مردان برای تماشای فوتبال حق بیشتری برای آنان ایجاد نمی‌کند. در وضعیت تفکیک‌شده فعلی، تصمیم‌گیرندگان باید با شمالی و جنوبی (یا شرقی و غربی) کردن استادیوم و ورودی‌ها، مساوات را برای زنان در فرصت و حق انتخاب فراهم کنند تا هم برای تهیه بلیت با مشکلات عدیده کنونی مواجه نباشند و هم همانند مردان امکان انتخاب بلیت با توجه به جایگاه و فاصله از زمین داشته باشند.
و در پایان؛ این تاکیدِ یادداشت روزنامه کیهان که شرایط ورزشگاه‌ها به گونه‌ای است که بسیاری از خانواده‌ها نه خود به ورزشگاه می‌روند و نه اجازه حضور فرزندان‌شان را می‌دهند، نکته دقیقی است که چاره‌اش نه در حذف زنان یا گوشه‌نشینیِ آنها، که اقدام فوری جهت فراهم کردن فرصت برای همین خانواده‌های علاقه‌مند مورداشاره کیهان است. اینکه می‌گویند مگر نگفتید ورود زنان جو ورزشگاه را بهتر می‌کند اما دیدید که نکرد و گفتیم که نمی‌کند، ماهی‌گرفتن از آب گل‌آلودی است که فدراسیون فوتبال با مدلی که برای حضور زنان در پیش گرفته مسبب آن است. فراموش نکنیم آن‌هایی که مدعی بودند حضور زنان می‌تواند موجب بهبود وضعیت فرهنگی استادیوم‌ها شود، سینما و شهربازی و بازار و ده‌ها مثال دیگری را نشان می‌دادند که روش کنونی جانمایی زنان هیچ شباهتی به آن مثال‌ها ندارد! البته که ورزشگاه‌ها به‌خاطر چنددهه مردانه بودن شرایط متفاوتی دارند، اما راه اصلاح، در استمرار این وضعیت یا تغییر معیوب آن نیست.
کانال عصر ایران در تلگرام
حقوق کدام یک از ایثارگران در سال ۱۴۰۳ افزایش داشت؟